ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူေျပာတဲ့စကားေလးတစ္ခုေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္.... အခ်ိန္တန္ရင္ ေမ့သြားမွာပါတဲ့....
ေမ့ဖို႕ လြယ္တယ္လုိ႕ သူထင္ခဲ့တာလား... ဒါေပမယ့္ သူ႕အတြက္ေတာ့ လြယ္ခဲ့ပါတယ္... ကၽြန္ေတာ့္အျပင္ အစားထုိး ကုသမႈေတြ တနင့္တပုိးႀကီးနဲ႕ေလ... လူခ်စ္လူခင္ေပါတာကိုးဗ်.... သူေျပာတာေလး ရွိပါေသးတယ္...လြမ္းတယ္ဆုိတာလည္း...ေနာက္ေတာ့ ေျပေပ်ာက္သြားမွာပါတဲ့...ကၽြန္ေတာ္ ေတြးၾကည့္မိတယ္ ... အလြမ္းဆိုတာ... ႏွလံုးသားနဲ႕ ခံစားၾကည့္တယ္... ေရွးစာဆုိေတြေျပာတာ ၾကားဖူးတာေပါ့ေလ... သံေယာဇဥ္ဆုိတာ ... ၾကာရုိးၾကာမွ်င္လိုပဲတဲ့... ျပတ္ၿပီလို႕ ထင္ရေပမယ္ အမွ်င္အတန္းေလးကေတာ့ တြယ္တန္းဆဲပါတဲ့....။ သံေယာဇဥ္ကို အလြယ္တကူ ျဖတ္ႏုိင္တာကို ကၽြန္ေတာ္ အံ့ၾသမိပါတယ္... ဒါေပမယ့္ သံေယာဇဥ္ဆိုတဲ့ႀကိဳးကိုေတာင္ လြယ္လြယ္ေလး ျဖတ္ႏုိင္တာဆုိေတာ့... သူ႕အတြက္ ခံစားတတ္တဲ့စိတ္ကေလးမ်ားရွိေသးရဲ႕လားလို႕လည္း ေတြးမိတယ္.. သူ သံေယာဇဥ္က ရွိစဥ္ခဏတာအတြက္ေပပဲလားလို႕ေတာင္ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္... ဒါေပမယ့္ သူကို ကၽြန္ေတာ္သိခ်င္တာေလးေတြ ေမးျပီးသည့္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အဲဒီထင္ေယာင္ထင္မွားေတြလည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္... သူက အဘိဓမၼာေတြလည္း တတ္တယ္... အရာအားလံုးနိမ့္က်ေနတာမုိ႕ ... သူ႕ကိုလည္း မေျပာလိုေတာ့ပါ... သူေပ်ာ္ရႊင္ရာမွာ ေနေပ်ာ္တယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္လွပါၿပီ... သူ႕ဘ၀ သူ႕အနာဂတ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဆုိတဲ့ေကာင္ကေတာ့ လူမိုက္ႀကီးတစ္ေယာက္ေပါ့... ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ ကၽြန္ေတာ့္အနာဂတ္မွာေတာ့ ...သူက မီးအိမ္ရွင္ေလးပါ... ဘယ္လုိပင္ ေျပာင္းလဲပါေစ...ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ သူဟာ အၿမဲရွင္သန္ေနမယ္ဆုိတာကေတာ့... ကၽြန္ေတာ္မွတပါး ... ဘယ္သူမွ ခန္႕မွန္းႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ...
No comments:
Post a Comment